Decydując się na współpracę z międzynarodowymi korporacjami i przedsiębiorstwami, musimy mieć na uwadze więcej kwestii, niż w przypadku transakcji wewnątrzkrajowych. Jedną z nich jest podatek u źródła, a wraz z nim – certyfikat rezydentury podatkowej. W wielu przypadkach certyfikat może stanowić obligatoryjny dokument przy zawarciu transakcji lub po prostu obniżyć wysokość zobowiązania wobec urzędu skarbowego. Jak otrzymać taki dokument, kiedy będzie on niezbędny i jakie dane w nim będą zawarte?
Certyfikat rezydentury podatkowej definiowany jest przez dwie ustawy: o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) oraz o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT). Zaświadcza on o miejscu zamieszkania osoby fizycznej lub o siedzibie firmy, co może być niezbędne dla celów podatkowych. Przydatny będzie przy rozstrzyganiu o wysokości zobowiązania podatkowego oraz w sytuacji, gdy dojdzie do podwójnego opodatkowania usługi lub wartości niematerialnej. Na podstawie certyfikatu rezydentury podatkowej ustala się także podatek u źródła – wytycza odpowiedni organ administracyjny, który pobierze daninę państwową.
Dokument potwierdzający rezydenturę podatkową wystawiany jest przez odpowiedni urząd skarbowy na wniosek przedsiębiorcy lub osoby fizycznej. Do właściwego organu składa się druk CFR-1, a na jego rozpatrzenie wyznaczono termin nieprzekraczający 7 dni kalendarzowych. Opłata za wydanie certyfikatu rezydentury podatkowej wynosi 17 PLN, a sam dokument może zaświadczać zarówno o stanie obecnym (tzn. tam, gdzie teraz mieszkamy / mamy siedzibę firmy), jak i o stanie minionym (gdzie w konkretnym czasie mieszkaliśmy / mieliśmy siedzibę firmy).
Jeżeli chodzi o treść certyfikatu, Ustawodawca nie przewiduje konkretnego wzorca czy schematu wydanego dokumentu. Obowiązkowym elementem są naturalnie dane identyfikacyjne osoby prawnej lub fizycznej oraz oświadczenie potwierdzające miejsce zamieszkania lub siedzibę na terenie danego kraju – w tym wypadku Rzeczypospolitej Polskiej. Ważne jest również zawarcie adnotacji, iż dany podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu ustawy o podwójnym opodatkowaniu. Tak sporządzony dokument jest w pełni kompletny i można go przedkładać podczas zawierania transakcji z międzynarodowymi kontrahentami.